devrim yakut 4

Kendinizde yeni keşiflerde de bulunuyorsunuzdur.
Evet, bu tamamen benimle ilgili bir yolculuk. Yazmak böyle bir şey. Kendinizle ilgili bir yolculuğa çıktığınızda başkalarını tanıma ihtiyacı, başkalarıyla paylaşma ihtiyacı duyuyorsunuz. O sondajdan çıkan ürünleri belki de en ham haliyle karşı tarafa sunma cesareti gösteriyorsunuz. Bir de hiç dilimden düşürmediğim bir şey bana çok şifa oldu; “daha sakin olan ve daha anlayan insan, kendiyle karşılaştığında karşı tarafı daha iyi anlıyor.” Benim yolculuğum böyle. Kendimle ne kadar çok karşılaşırsam, kendimi karşı tarafın bütün problemlerini, bütün arızalarını daha iyi anlar hale gelirken buluyorum.

Yazmak, kişi için bir ayna görevi görüyor değil mi?
Evet, kendi kendinize bir ayna tutuyorsunuz. Karşı tarafa da bir ayna tutuyorsunuz ya da karşı taraf size bir ayna tutuyor. Müthiş bir iş birliği… Ben okurken de öyle hissederim. Hayatta hiç tanımadığım, belki de hiç tanıma ihtimalim olmayan biriyle bir fikirdaşlık yapmayı, bir sırrı paylaşmayı, onun ruhunun içine, ruhunun koridorlarına girmek gibi hissederim. Buna izin verdiği için yaparım tabii ki dolayısıyla şimdi de buna izin veren ben oluyorum, bu bana gizli bir iş birliği gibi geliyor ve çok hoşuma gidiyor.

İnsanın yazdıkça yazası gelir. Mutlaka sizde de öyledir. Üçüncü kitabı yazmaya başladınız mı?
Başlamadım ama ne yazacağımı biliyorum. Galiba bir novella yazacağım. Buna cesaret edeceğim. Korktuğum için roman diyemiyorum, novella diye başlayacağım belki sonra romana gider. Bilmiyorum ama ana hatlarıyla öyküsü belli. Ne yazacağımı biliyorum, sadece başına oturmadım. Yazacaklarımla flört ediyorum, o süreyi uzatıyorum ve bu duyguyu da çok sevdim. ‘Söz Uçar Hasar Kalır’ı ilk kitap biter bitmez yazmaya başlamıştım. Bu biteli birkaç ay oldu ama diğer kitaba henüz başlamadım ve bu aradaki flörtleşme halini de çok sevdim, bunu da ifade etmeliyim.